çeşme escort
Bir sabah yeli esiyordu öttelerden
Meçhul bir adam kalktı doğruldu yerinden
Yürüdü nereye gittiğini bilmeden
Umarsızdı belli ki var bir acısı,derinden
Buğuluydu gözleri
Sitem doluydu sözleri
Yalnızdı,sessiz ve sakin
Konuşuyordu kendi kendince
Sanki beynine kazıyordu o bir zalim
Kimdi zalim olan
O kimdi
Bilemezdi hiç kimse
Meçhul yolcunun emrindeydi her hece
Zalim olan belki de bir bilmece
Belki de yılların unutturamadığı bir ece
Ece dedikse olabilir belki bir gece
Sorular vardı meçhul yolcunun kafasında
Yürüyordu yollarda konuşa,konuşa
Sokaklar boştu,yollar karanlık
Yoktu ne bir aralık ne de bir ışık
Meçhul yolcu bir ara baktı uzaklara
Duraksadı bir an yaktı bir sigara
Dumanı ulaşıyordu sanki kahır dolu diyara
Acaba ne haldeydi o diyar
Düşünüyordu ama bilemiyordu
Hayıflanıyor hayıflanıyor,of çekiyordu
Of edikçe sanki dağlar yerinden oynuyordu
Gözleri kanlıydı,yüreği titrek
Yoktu sanki ondan başka bir erkek
Yoktu ne bir yorgan ne de bir döşek
Yıllar yılı hasretti sanki bir küçük tebessüme
Görenler ağlardı onun bu haline
Ama o mertti,asildi eyvallah etmezdi kimseye
Ne el açardı namerde ne boyun bükerdi haine
Uzun boyu uzun adımlar atmasına neden oluyordu
O yürüdükçe sanki adımlar daha da hızlanıyordu
Hızlansa ne yazardı ki o nereye gideceğini bilmiyordu
Omuzunda bir kurşun yarası
Yüreğinde aşk acısı vardı
Yıllar onu yıprattıkça yıpratmıştı
Saçları da ağarmıştı
Elleri nasır bağlamıştı
Yüreğindeki dertler sanki fizana ulaşmıştı
Ezana hasret kalmış gurbete çeşme escort kapak atmıştı
Yabancıydı ona her şey
Umudu kalmamıştı artık bitmeliydi bu keder
Ölmeli miydi yoka
Belki bu her şeye değer
Düşünüyor düşünüyor düşünüyordu
Nazlı yardan bir kapı aralıyordu
Evet evet şimdi o 17 yaşındaydı
Ürkek bakışları nazlı yardaydı
Seviyorum seni diyordu
Nazlı yar utanıyordu
Onu gören genç adam
Ağlamaya duruyordu
Daraldıkça daralıyor
Kalbine bir ok saplanıyordu
Çıkarmaya çalışıyordu o oku
Kanamasından korkuyordu çekemiyordu
Nazlı yarinin adı Fatmaydı
O da henüz 16 sındaydı
Sanki yüreği semalardaydı
Sevinçten ağlamaklı
Kalbi yerinden çıkacaktı
Ben de dedi çeşme escort Fatma ben de
Seviyorum seni dedi
Ve kaçtı aniden kayboluverdi
Son bir kez ardına bakıverdi
Keremi sanki sevinçten bir deliydi
Zıplıyor zıplıyor naralar savuruyordu
Sanki böyle bir sevinci ilk defa tadıyordu
Öyle ya ilk defaydı ikisi içinde
Sevmeyi küçük yaşta öğrenmişlerdi
Severlerdi her şeyi
Saf ve masumdular bilmezlerdi fena olanı
Bu sevmek daha bir farklıydı
Aşk denen şey bu muydu acaba
Öylece tuttular o gün evin yolunu
Bilemediler ki bu bir aşk oyunu mu
Oyun değildi onların ki
Sevmek denen şeydi bes belli
O gece uyku tutmadı ikisini
Kal denen şeyler artık çeşme escort birdi
Daldılar hülyalara yaktılar bir çıra
Kerem düşünüyordu Fatmanın gözlerini
Fatama düşünüyordu Keremin sözlerini
Seni Seviyorum diyordu
Fatma sevinçten ağlıyordu
Gec bir türlü bitmek bilmiyordu
Yıldızlar sanki onların adını söylüyordu
Öten baykuş bile Kerem Kerem diyordu
Havlayan köpek Fatma nerede diyordu
Meçhul yolcu mazide ki bu geceyi düşünüyordu
Birden bir acı ses duydu
Baktı etrafına ondan başka kimsecikler yoktu
Neydi Allahım bu ses diyordu
Kalbinen fışkıran feryadı bilemiyordu
Unutamıyordu Fatmasını
Atamıyordu içerisinden aşkını
Yüreği sanki bir yangın yeri
Her bir mekanda onun adı gizli
Ve yine söze başlıyordu
Mazinin kapılarını aralıyordu
Açılan kapının ardından içeri giriyor
Fatması karşısında beliriyordu
Ah Fatmam Ah dedi
Yıllar ne de çabuk geçti
En acısı da senden bir haber gelmedi
Susuyor,susuyordu
Ve yürümeye devam ediyordu
Arkasından sanki bir el gitme diyordu
Gitme ey Kerem
Beni deli etme
Fakat o durmak nedir bilmiyordu
Şuursuzca yürüyordu
Anlamsızca hayıflanıyordu
Görenler öyle zannederdi biliyordu
Fakat onu kimse anlamazdı o aşk acısı çekiyordu
Ve tekrar döndü maziye
Fatma ah Fatma bu kaçıncı taziye
Hiç unutamıyordu yalnız ve meçhul adam
Bir kış günüydü
Haber gelmişti bakkal amcadan
Askere gidecekmiş bizim büyüyen adam
Oysa o nasıl dayanacaktı hasretliğe
Vatan borcuydu ödenmeliydi bu ellbete
Katlanacaktı her şeye rağmen acıya
Kavuşacaktı sonunda hasreti olan sılaya
Tam 3 yıl olmuştu Fatmayı seveli
Fatması onun kalbinde gizli
Neyse gitti bizim Kerem askere
Fatması çok ağladı ardından Keremim gitme
Evlenelim senle beni böyle terk etme
Ne olur ne olmaz muradımıza erelim senle
Fakat Kerem dinlemedi Fatmayı
Fatmam sabret çok yakında balayı
Bitince askerlik alacağım seni bir Şubat ayı
Ağlaştılar birlikte
Dert yandılar yarenlerine
Askerdi artık Kerem
Şafak çok karanıktı sanki gelmez bu tezkere
Gecelerden bir gece
Bir rüya gördü bizim Kerem
Rüyasında varmıştı Fatma başka bir herife
Ağlayarak uyandı Allahım nedir bu hikmet
Yol göster bana yardım et
Ertesi gün gelir bir mektup
Kerem heyecanlanır yüreğinde umut
Satırları okurken yüreği buruk
Ağlayarak yırtar mektubu kendini deliler gibi savurup
Bağırır bağırır yerinde duramaz
Allahım böyle şey asla olamaz
Mektup ailesinden gelmiştir
Evladım bilesin artık Fatma diye birisi bitmiştir
O varmıştır başka bir adama
Sen oralarda tasalanıp sakın ağlama
Herkez biliyor Fatma vardı babasının zoruyla
Sana kız yok değil ya hele gel sen bahara
Kerem için acı günler başlamıştı
Arkadaşları onu acıya alıştırmaya çalışmıştı
Fakat ne gelirdi ki elden olan olmuş,kapılar kapanmıştı
Yüreğinde ki sevdayı artık bir acı kaplamıştı
Şimdi arkadaşı yalnızca sigaraydı
Yaktıkça yakar hatırlardı Fatmayı
Ağlar ağlar uyuyamazdı
Fatmam ne haldesin diye basardı feryadı
Fatma ise razı olmuştu babasının emrine
Boyun eğmişti kaderine,kısmetine
Varmıştı orta yaşlı bir zengine
Artık onun için bitmişti hayat belki de
Günler birbirini kovaladı
Tezkere günü artık çok yakındı
Kerem sevinemiyordu buna
Anlamsızdı her şey artık boşuna
Hayat sanki artık bir dert yumağı
Gurbet sanki arkadaşıydı
Ve geldi tezkere günü
Vedalaştı arkadaşlarıyla bir bahar günü
Sevinçliydi herkes kavuşacaklardı sılalarına
Oysa Kerem alışamamıştı bir türlü buna
O sıra işçi almaktaydı Almanya
Kerem duyunca bunu dedi belki bana olur bir fayda
Koyuldu bir arkadaşıyla yola
Uğramadı ne sılaya ne de anaya
Küsmüştü belliydi artık hayata
Kara trene bindiler
Bu diyarlara artık elveda dediler
Ver elini Almanya diyerek
Umutlara umut eklediler
O gün bugündür yaralıydı meçhul adam
Kimsecikler veremezdi buna bir anlam
Konuşmazdı kimselerle
Derdini anlatmamıştı bile bir kere
Meçhul adam dayanamadı artık
Birdenn ağlamaya başladı karanlık maziye dalıp
Giden gitti bende bittim
Yüreğime unutmak nedir dinletemedim
Çaresizce yürümeye devam ediyordu
Şuursuzca düşünüyordu
Birden bire bir korna sesi duydu
Belliydi artık bu es ecel kokuyordu
Son bir kez hayal etti nazlı yari
Düşüverdi kafasında ki bareti
Bedenin de bir kurşun yarası
Kalbin de bir aşk acısı
Bilemeyiz ki bu kaçıncı sancı
Yamalı elbisesi dayanılmaz acı
Kömür kokulu saçları artık cansız
Kapkara ciğerleri artık kansız
Ve o Kanlı gözleri artık anlamsızdı
Geldiler,aldılar,götürdüler
Koydular bedenini bir morga
Kazdılar Kabrini kimsesizler mezarlığına